Pierwszym i najważniejszym sakramentem jest Chrzest Święty. W nim człowiek otrzymuje wraz z łaską uświęcającą odpuszczenie grzechu pierworodnego oraz wszystkich grzechów popełnionych na górze Wniebowstąpienia, kiedy nakazał Apostołom: „Idźcie na cały świat nauczając wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Katechizm Kościoła Katolickiego nazywa Chrzest święty: „Fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako Synowie jego posłania, chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie.” (KKK 1213)
Sakrament chrztu św. udziela się przez polanie głowy wodą oraz wypowiedzenie słów: „Ja Ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Zwyczajnym szafarzem tego sakramentu jest kapłan lub diakon (szafarz to ten, który w imieniu Chrystusa sprawuje sakramenty), natomiast w niebezpieczeństwie śmierci może ochrzcić każdy człowiek, o ile pragnie on spełniać czynności Kościoła. Czasem zdarza się, że w niebezpieczeństwie śmierci jakieś dziecko zostało ochrzczone w szpitalu zaraz po urodzeniu, wtedy w kościele dokonuje się tylko obrzędów uzupełniających, bez udzielania chrztu św.
W naszym kościele ze względu na ilość Mszy św. parafialnych nie ma dodatkowej Mszy św. obrzędowej z udzielaniem tego sakramentu, dlatego jest zasadniczo udzielany poza Mszą Św. Najczęstszą porą udzielania chrztu św. w naszym kościele jest niedziela godz. 13:00 – a więc po Mszy św. o godz. 12:00.
Na około 3 tygodnie przed planowanym chrztem należy zgłosić się do kancelarii parafialnej z aktem urodzenia dziecka, aby omówic datę chrztu św. oraz nauki przed chrztem. Wtedy też przedstawia się kandydatów na matkę i ojca chrzestnego. Rodzicami chrzestnymi mogą zostać katolicy, którzy ukończyli 16 rok życia, przyjęli sakrament bierzmowania oraz nie są związani przeszkodą prawa kościelnego np. cywilny związek małżeński. Rodzice chrzestni powinni ze swoich parafii przedstawić dokument, że mogą być dopuszczeni do godności ojca lub matki chrzestnej.
Do ceremonii chrzcielnej należy również przygotować: białą sztę oraz świecę. Biała szata ukazuje, że ochrzczony „przyoblekł sie w Chrystusa” i zmartwychwstał z Chrystusem. Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił neofitę i że ochrzczeni są w Chrystusie „światłem świata” (KKK 1243).
Wprowadzając do „Obrzędów chrztu dzieci” podkreśla liturgiczne czynności jakie w ceremonii chrztu dzieci spełniają rodzice:
– publicznie proszą o chrzest dziecka,
– kreślą znak krzyża na czole dziecka bezpośrednio po celebransie,
– odrzekają się szatana i składają wyznanie wiary,
– niosą niemowlę do chrztu,
– trzymają zapalone świece,
– otrzymują specjalne błogosławieństwo przeznaczone dla matek i ojców
Po udzieleniu sakramentu chrztu, rodzice dziecka, wdzięczni Bogu i wierni podjętym zadaniom, mają obowiązek doprowadzić dziecko do poznania Boga, którego przybranym Synem się stało, oraz przygotować do sakramentu bierzmowania i uczestnictwa w Eucharystii. Rodzice są więc w pierwszym rzędzie odpowiedzialni za religijne wychowanie swoich dzieci.
Chrzest jako pierwszy sakrament i fundament całego życia chrześcijańskiego jest wielkim darem od Boga dla człowieka. Dzięki chrzcielnemu obmyciu człowiek zostaje uwolniony od grzechu pierworodnego oraz otrzymuje dar nowego życia. Przez chrzest Bóg czyni człowieka swoim przybranym dzieckiem, dlatego chrzest jest sakramentem niepowtarzalnym i wyciska na duszy niezatarte znamię zwane charakterem sakramentalnym. Ochrzczony należy odtąd do Chrystusa i będzie już z Nim na zawsze, nawet wtedy gdy przez grzech ciężki odłączy się od Niego. Przez chrzest nastepuje również włączenie do Kościoła jako Ludu Nowego Przymierza. Konsekwencją chrztu jest obowiązek ustawicznego i trwającego całe życie dojrzewania w wierze, nadziei i miłości.
