Nauki Przedmałżeńskie
Nauki przedmałżeńskie w naszej parafii w roku 2024 odbędą się w następujących terminach:
1) 2 i 9 marca,
2) 5 i 12 października.
Każda seria rozpoczyna się o godz. 14.00. Spotkania w Poradni Życia Rodzinnego odbywać się będą na indywidualne umówienie z Doradcami Życia Rodzinnego.
Nauki przedmałżeńskie odbywają się w ramach bliższego przygotowania do sakramentu małżeństwa i obowiązkowo powinni w nich wziąć udział narzeczeni, którzy w najbliższym czasie zamierzają zawrzeć sakramentalny związek małżeński.
Dni skupienia dla narzeczonych
Dni skupienia dla narzeczonych odbędą się w krypcie kościoła św. Józefa w Chorzowie w następujących terminach:
1) 2 marca 2024 r.
2) 1 czerwiec 2024 r.
3) 7 wrzesień 2024 r.
4) 16 listopad 2024 r.
Program będzie następujący:
17.00 – konferencja
17.45 – chwila adoracji Najświętszego Sakramentu i okazja do
spowiedzi św.
18.00 – Msza św.
W Dniu Skupienia dla narzeczonych obowiązkowo powinni wziąć udział
narzeczeni, którzy w najbliższym czasie zamierzają zawrzeć sakramentalny
związek małżeński. Po Mszy św. w zakrystii narzeczeni odbiorą stosowne
zaświadczenie (w zakrystii) o udziale w Dniu Skupienia celem przedłożenia w
macierzystej parafii.
Sakrament małżeństwa to sakrament, który łączy mężczyznę i kobietę w nierozerwalnym związku i udziela im łask potrzebnych do wiernego wypełniania obowiązków małżeńskich i rodzicielskich. Celem sakramentu małżeństwa jest miłość małżonków oraz dziecko, małżonkowie zawierają więc małżeństwo dlatego, że się kochają i pragną kontynuować swoją miłość oraz chcą przelać swoją miłość na „potomstwo, którym ich Bóg obdarzy”.
Małżeństwo katolickie posiada dwie istotne cechy, które je odróżnia od innych związków małżeńskich: jedność i nierozerwalność.
Jedność sakramentu małżeństwa oznacza, że związek ten może być zawarty tylko między jednym mężczyzną i jedną kobietą (wyklucza poligamię, posiadanie więcej żon i poliandrię, posiadanie więcej mężów).
Nierozerwalność małżeństwa polega na tym, że wspólnota małżeńska nie ustaje inaczej, jak tylko przez śmierć jednego z małżonków. Prawda ta opiera się na słowach Chrystusa: „co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19,6).
Małżeństwo może zawrzeć każdy człowiek, który nie jest związany przeszkodą małżeńską. Przeszkoda małżeńska to okoliczność, która z prawa Bożego lub kościelnego nie pozwala na ważne zawarcie przymierza małżeńskiego, a w wypadku zawarcia czyni go nieważnym.
Kodeks prawa kanonicznego wymienia m.in. następujące przeszkody małżeńskie:
1. przeszkoda wieku – Episkopat Polski określił ją na 18-ty rok dla kobiet i mężczyzn,
2. przeszkoda węzła małżeńskiego – nieważnie usiłuje zawrzeć małżeństwo osoba związana węzłem poprzedniego małżeństwa (KKK 1085)
3. przeszkoda różności religii (KKK 1086)
4. przeszkoda święceń (KKK 1087)
5. przeszkoda profesji zakonnej wieczysty ślub czystości w Zakonie (KKK 1088)
6. przeszkoda uprowadzenia – małżeństwo zawarte pod przymusem fizycznym lub psychicznym (KKK 1090)
7. przeszkoda pokrewieństwa – obowiązuje do czwartego stopnia linii bocznej oznacza to, że nie można zawrzeć małżeństwa z kuzynem (KKK 1091)
8. przeszkoda powinowactwa – powinowatymi są wszyscy krewni współmałżonka, obowiązuje ona dla wszystkich powinowatych w linii prostej.
Od większości przeszkód można zyskać dyspensę biskupa lub Stolicy Apostolskiej.
Przygotowanie do małżeństwa obejmuje trzy etapy: przygotowanie dalsze, bliższe i bezpośrednie.
Przygotowanie dalsze obejmuje całokształt przygotowań do dorosłego i odpowiedzialnego życia, odpowiedzialnymi za to przygotowanie jest rodzina, szkoła i Kościół.
Przygotowanie bliższe jest ukierunkowane na sam związek małżeński. Obejmuje on katechezy w ramach katechezy szkolnej oraz studium przedmałżeńskie w ramach duszpasterstwa parafialnego.
Przygotowanie bezpośrednie odbywa się w miesiącach i tygodniach poprzedzających ślub. Obejmuje: zaręczyny, spisanie protokołu przedmałżeńskiego, nauki przedmałżeńskie, wizytę w poradni życia rodzinnego, udział w dniu skupienia dla narzeczonych oraz spowiedź przedślubną.
Protokół przedmałżeński spisuje się w kancelarii parafialnej na około 2-3 miesiące przed planowanym ślubem, wcześniej można ustalić termin ślubu. Do spisania protokołu przedmałżeńskiego potrzebne są następujące dokumenty:
– dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport)
– świadectwo chrztu świeżej daty
– świadectwo bierzmowania (o ile nie ma adnotacji na świadectwie chrztu)
– zgoda na ślub i załatwienie wszystkich formalności (o ile obydwoje narzeczeni są spoza parafii)
– świadectwo ukończenia katechezy młodzieżowej
– formularze z USC stwierdzające brak okoliczności przeciwnych do zawarcia ślubu cywilnego ważne w dniu ślubu (o ile narzeczeni zamierzają zawrzeć ślub konkordatowy)
– akt ślubu cywilnego (o ile planowany jest tylko ślub kościelny)
Nauki przedmałżeńskie: – parafia św. Wawrzyńca: ustalane wewnętrznie
Zawarcie sakramentu małżeństwa zazwyczaj dokonuje się podczas Mszy św., taki ślub nazywamy ślubem rzymskim, ma to podkreślać powiązanie tego sakramentu z Chrystusem. Po Ewangelii i homilii kapłan narzeczonym zadaje trzy pytania decydujące o ważności sakramentu:
– czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
– czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli, aż do końca życia?
– czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?
Po trzykrotnej pozytywnej odpowiedzi „chcemy” następuje modlitwa do Ducha Św., a następnie najważniejszy akt zawierania małżeństwa jakim jest przysięga małżeńska. Narzeczeni podadzą sobie prawe dłonie, które zostaną przewiązane stułą, a potem wypowiedzą słowa przysięgi małżeńskiej, które zwiążą ich na całe życie.
Już sam gest związanych stułą dłoni ma głęboką symbolikę. Podanie dłoni oznacza prawną umowę, jest to również znak otwartości i dobrej woli, oddania się sobie i gotowości wspierania się oraz wspólnego trwania. Stuła jest znakiem władzy kapłańskiej, która w imieniu Boga łączy ten związek.
Nowożeńcy wypowiadają słowa:
„Ja … biorę Ciebie … za żonę (męża) i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż, Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i wszyscy święci.”
Następnie na znak zawartego małżeństwa nowożeńcy nakładają sobie obrączki, które mają bogatą symbolikę. Swym kształtem przypominają okrąg, który nie ma początku ani końca oraz jest znakiem doskonałości i jedności. Dlatego obrączka ślubna oznacza nadzieję, że nowożeńcy osiągną jedność, a jedność doskonała oznacza miłość wierną. Nakładając obrączki nowożeńcy wypowiadają słowa:
„Przyjmij tę obrączkę, jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.”
Od tej chwili obrączki będą przypominały dzień ślubu, będą znakiem, że nowożeńcy należą do siebie.
Obrączki są pobłogosławione, co oznacza, że Boża miłość jest z nimi i Bóg jeśli się otworzą na Jego działanie będzie pomagać dochować wierności i miłości.
Od chwili wejścia w życie konkordatu, w Polsce są zawierane małżeństwa konkordatowe, które również łączą nowożeńców aktem ślubu cywilnego.
