„Uświęcam się dla innych” – to hasło Ruchu Szensztackiego, który powstał po zakończeniu I wojny światowej w Niemczech jako religijno-moralna inicjatywa w Kościele, mająca na celu apostolską formację katolików świeckich. Założył go pallotyn o. Józef Kentenich (1885-1968), kandydat na ołtarze. Nazwa wywodzi się od miasta Schönstatt, gdzie powstał ruch, a także nowe rodziny zakonne – siostry i bracia szensztaccy.
Ruch rozwinął się w Polsce w latach osiemdziesiątych, po wybudowaniu przez siostry szensztackie sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Świdrze k. Warszawy. Najważniejszym elementem formacji jest zawarcie przymierza miłości z Maryją. W Polsce jest 4330 członków i ok. 1000 sympatyków.
